Kia ora [veel geluk]
13 januari 2017 - Whakatane, Nieuw-Zeeland
Hoelang blijven jullie nog in Auckland? vroeg de vriendelijke jonge vrouw aan mij terwijl we gezellig ons biertje van 10$ [ €7 each] dronken. Eén dag te lang was mijn antwoord ,en dat was gemeend ,want alhoewel we de hele dag de zgn bezienswaardigheden hadden bekeken waren we daarvan niet erg onder de indruk. Maar nu heb ik spijt van mijn antwoord, want die dag die te lang leek werd een mooie dag aan het zonnige zandstrand van Mission Bay. Helaas schijnt de zon hier gemakkelijker door de Ozonlaag want de andere morgen zagen we dat Vonny's neus behoorlijk verbrand was en wie zijn neus schendt schendt zijn aangezicht; in dit geval haar aangezicht, maar toch blijft ze mooi en zeker lief. Vanuit Auckland toerden we zuidwaarts naar de Waitomo caves; Onderweg bezochten we het paleis van de enige overgebleven Maori-koning, die was met vakantie en een vriendelijke bediende [ een echte Maori, 'n blok graniet], liet ons dan maar het hele paleis zien met het vele houtsnijwerk. Jaarlijks wordt hier nog een beroemde historische regatta gehouden waarnaar zo'n 2000 Maori's komen kijken. Natuurlijk wilden we ook de nationale vogel van N.Z zien dat is de Kiwi ; maar ja die is snel en schuw en wat bovenal het zien van deze vleugellamme vogel bemoeilijkt is dat hij 's nachts leeft en dus hebben we een Kiwihuis gevonden waar we hem zeer moeizaam in het donker hebben gezien, maar oke we hebben haar gezien. Dan naar de Waitomo grotten, die zijn indrukwekkend: zeer uitgebreid en diep [zeker zo'n 90 meter] met prachtige stalactieten en stalagmieten, maar het werkelijk bijzondere aan deze grotten is dat er miljoenen glimwormpjes in het absolute donker tegen de zoldering leven, zich verpoppen en sterven. Hun organen zijn fluoricerend en trekken kleine insecten aan, die op de kleverige spuugdraden vast komen te zitten als voedsel voor de worm. Het is een sprookjesachtig geheel als men daar onderdoor vaart; als een hemelgewelf vol sterren. Dan naar Rotorua, het hoofddomein van de Maoricultuur en het centrum van de geysers, modderpoels en vulkanische activiteit. De stad zelf heeft al veel geysers, vooral aan de zijde van het meer, en even buiten de stad zijn er mooie meren; maar we hebben het meest fantastische geothermische gebied gezien in Wai-o-Tapu, met een panorama van warme en koude modderpoelen en stomende geysers die door hun chemische samenstelling een palet van kleuren op de steenlaag achterlaten. Het park Waimangu is intiemer, kleinere stroompjes maar destemeer kleuren in de kokende rivierstroompjes, het was een dag om nooit te vergeten en wat ben ik blij dat we via de film=al is het een flauwe weergave= dit thuis herhaald kunnen zien. Met een bezoek aan een Maori dorp en een traditionele show met Hangi [op hete kolen in grond bereide maaltijd] en een Haka [Oorlogsdans/zang] besloten we ons Rotorua bezoek.
Liefs uit het Maori land
Tyvon
Liefs van ons xxx
Dus ik kijk al weer uit naar de volgende break!
Terwijl wij tussen vorst, sneeuw en griep epidemie overleven krijgen jullie een lekkere rood-bruine vakantiekleur. Dan mag een biertje al iets meer kosten, niet?
Ton, reserveer voor mij ook maar een rondleiding in het paleis van de Maori koning? Dat
lijkt me al een reisdoel op zich!
Geniet maar verder, Tyvonnetjes en maak een prachtige reis reportage!
Warme knuffel,
Mieke
naar rest van de reis. groeten en verder goed verloopToos
En jullie zijn al heerlijk bruin geworden! Leuke foto's, geniet lekker verder.
liefs, Marja